Кино 2: бейне – уақыт

Делөз кино философиясын зерделеу арқылы жаңа технологиялармен бірге өзі де өзгерген қазіргі адамның бітім-болмысын, оның қабылдау үлгілеріндегі өзгерістерді анықтауды алдыға шығарады. Делөз кино философиясын құр рақаттанудан, әдеттегі технологиялық негіздегі шектеулерінен, сол турасындағы қасаң көзқарастардан биікке көтеріп, үнемі қалыптасуда болатын ойлау қарекеті ретінде түсіндіреді. Автор Кино кітабының екінші томында «бейне-уақыт» түсінігіне қатысты өзінің іргелі ойларын оқырманға жеткізіп, қазіргі киноның бітім-болмысын анықтау тұрғысындағы толғаныстарын берген. Бейне-қозғалыстың арғы жағында, «уақыт кристалы» хақында сөз қозғайды бейнелер мен таңбаларды талдайды, режиссерлердің бейне-уақытты қалай талдағанын көрсетеді, «органикалық суреттеу» мен «кристалдық суреттеу» арасындағы айырмашылық, кинематографтарға философияның ықпалы, интеллектуалды кино, философ пен режиссердің, философия мен кинематограф байланысы, кинодағы ойды жеткізу хақындағы толғамдары туралы хақында ой толғайды. Кинематографтың мәні санайтын – ой, ойдың өркен жаюы хақында, «Ой мен кино» қатынасы, сондай-ақ кинематографтың қасиетті парыздарының бірі – адамның дүниеге деген сенімін қайтаруына қатысты мәселелерді сөз етеді. Автор киноға қатысты терең философиялық мәселелерге қозғау салады.